นางเหงือกผจญภัย

                                       
                                  เบลล์
                  


                  

เบลล์

เบลล์เป็นครั้งที่ 5 ของดิสนีย์ปริ๊นเซครั้งแรกในวันที่ 30 ของดิสนีย์ภาพยนตร์ภาพยนตร์สารคดีความงามและ Beast (1991) ขึ้นอยู่กับนางเอกของเทพนิยายฝรั่งเศสโดย Jeanne-Marie Le Prince de โบมอนต์เบลล์ถูกสร้างขึ้นโดยบทลินดาวูลเวอร์ตัน  และภาพเคลื่อนไหวมาโดยเจมส์แบ็กซ์เตอร์ และมาร์คเฮ็นน์.  แต่เดิมเปล่งออกมาโดย Paige O ' Hara, เบลล์ถูกเปล่งออกมาในขณะนี้โดยจูลี่ธาน

ผิดหวังกับชีวิตหมู่บ้านของเธอจังหวัดหนังสือรักเบลล์ปรารถนาสำหรับการผจญภัย เมื่อพ่อของเธอ Maurice ถูกขังโดยน่าเกลียดสัตว์, เบลล์เสียสละเสรีภาพของเธอเองในการกลับมาของเขา ที่กลัวเป็นครั้งแรกโดยลักษณะทางกายภาพของสัตว์โดยเด็ดขาดและความเห็นแก่ตัว ของเขาเบลล์เรียนรู้ที่จะชื่นชมเขาหลังจากที่เขาช่วยเธอจากแพ็คของหมาป่า หิว, แสดงความขอบคุณเธอด้วยการพุ่งไปบาดแผลของเขา ในขณะที่ความรักของสัตว์สำหรับเบลล์ค่อยๆส่งผลให้เขาปรับตัวเข้าลักษณะที่ เป็นมิตรมากขึ้นและพลเรือนเบลมาตีเขาในที่สุดการจัดการจะตกอยู่ในความรักกับ เขาตามเวลากลีบสุดท้ายที่ตกออกกุหลาบหลงเสน่ห์ซึ่งในที่สุดแบ่งเสกบนเขา และแปลงให้เขากลับมาเป็นเจ้าชายที่หล่อ

บุคลิกภาพที่ชาญฉลาด, เบลล์ได้รับการยกย่องเป็นอิสระ  ฉลาด,  ความกล้าหาญ   และเอาแต่ใจ, ช่นเดียวกับสตรี.   ตัวละครที่ได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางจากนักวิจารณ์สมัครที่เฉพาะเจาะจง การสรรเสริญและการยอมรับสำหรับความฉลาดและความกล้าหาญของเธอ Los Angeles Times ยกย่องว่าเบลล์เป็นหนึ่งในเจ้าหญิงดิสนีย์รับผิดชอบในการ "ทำลาย [วัน] พันธบัตรของการประชุม".  โลกและจดหมายยกย่องตัวอักษรชมเชยสติปัญญาของเธอและการติดฉลากของเธอ "แหล่งท่องเที่ยวหลักของความงามและ สัตว์เดรัจฉาน ".   คลี่เน้นความเป็นอิสระของตัวละครเรียกเธอว่า" พระเอก "ของภาพยนตร์เรื่องนี้และรับรองวิทยฐานะของเธอกับการทำความงามและ Beast ที่ดีที่สุดภาพยนตร์ Disney Princess. วอชิงตันโพสต์อธิบายเบลล์เป็น" ผู้ใหญ่มากขึ้น ผู้หญิงมากขึ้นและน้อย blandly กะเทย "กว่าก่อนหน้านี้ดิสนีย์นางเอก.  สถาบันภาพยนตร์อเมริกันเสนอชื่อเข้าชิงเบลล์สำหรับรายชื่อของ 100 ปี ... 100 คนร้ายและพระเอก.

                          


               
                          

พินอคคีโอ

                               พินอคคีโอ

                                    

พินอคคีโอ

 กาลครั้งหนึ่งในประเทศอิตาลี มีายชราคนหนึ่งเป็นช่างแกะสลักไม้ เขาไม่มีลูก และอยู่่คนเดียวตามลำพัง ด้วยความเหงา เขาจึงได้นำไม้มาแกะสลักเป็นหุ่นไม้ และตั้งชื่อว่าม "พินอคคิโอ" ค่ำคืนนั้น นางฟ้าสีน้ำเงินใจดีองค์หนึ่ง อยากให้ชายชรามีความสุขจึงเสกให้ พินอคคิโอมีชีวิตขึ้นมาจริงๆ โดยบอกว่าเขาจะเหมือนมนุษย์เมื่อเป็นเด็กดี แมวกับหมาจิ้งจอกจอมเจ้าเล่ห์เห็นพินอคคิโอ จึงคิดแผนร้าย โดยจะนำเขาไปขายให้กับเจ้าของโรงละครหุ่นกระบอกจึงล่อหลอกพินอคคิโอให้หนีโรงเรียนไปเที่ยวที่โรงละคร พินอคคิโอหลงเชื่อตามไป แรกๆ เขาสนุกจนลืมทุกอย่าง... หลายวันผ่านไป พินอคคิโอเหนื่อยมากเพราะถูกบังคับให้แสดงทั้งวัน นางฟ้าสีน้ำเงินก็ปรากฏกายขึ้น พินอคคิโอขอให้นางฟ้าช่วย โดยบอกว่าถูกจับตัวมา ทันใดนั้น! จมูกของเขาก็ยาวขึ้น! เพราะพูดโกหก นางฟ้าจึงเตือนให้พินอคคิโอพูดความจริง พินอคคิโอรู้ข่าวจากนกพิราบว่า พ่อของเขาพายเรือตามหาเขาและถูกฉลามยักษ์กลืนเข้าไป เขาจึงตัดสินใจพายแพออกทะเลไปช่วยพ่อ ในที่สุดเขากับพ่อก็ออกมาได้สำเร็จ ทันใดหูและหางลาของพินอคคิโอก็หายไป ตั้งแต่นั้นมา พินอคคิโอ ก็เปลี่ยนเป็นเด็กชายที่น่ารัก ขยันขันแข็ง ไปโรงเรียนทุกวันและไม่เคยพพูดโกหก สองพ่อลูกจจึงอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขตลอดมา

                                   
                             
                        
              

โฉมงามกับเจ้าชายอสูร

โฉมงามกับเจ้าชายอสูร

                     

                            

Beauty and the Beast โฉมงามกับเจ้าชายอสูร) ย้อนหลังกลับไปเมื่อ 10 ปีก่อน Beauty and The Beast คือการ์ตูนที่ประสบความสำเร็จสูงสุดในทุก ๆ ด้านของ วอลท์ ดิสนีย์ นอกจากเป็นการ์ตูนเรื่องแรกที่ทำรายได้เกิน 100 ล้านเหรียญสหรัฐจากการฉายครั้งแรกเพียงครั้งเดียว ยังเป็นการ์ตูนเรื่องแรกและเรื่องเดียว ที่ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ สาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยม ถึงแม้จะไม่สามารถพิชิตรางวัลออสการ์สาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยมในท้ายที่สุด แต่ภาพยนตร์เรื่องนี้ก็สามารถพิชิตรางวัลเพลงยอดเยี่ยม จากเพลง Beauty and The Beast และรางวัลดนตรีประกอบยอดเยี่ยม จากที่ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงทั้งหมด 6 รางวัล และยังได้รับรางวัลลูกโลกทองคำในสาขาภาพยนตร์เบาสมอง / เพลงยอดเยี่ยม อีกด้วย และผลพวงจากความสำเร็จของ Beauty and The Beast นั้นเอง ทำให้ดิสนีย์จึงมีผลงานการ์ตูนแอนนิเมชั่นออกฉายเรื่อยมาเป็นลำดับนับตั้งแต่นั้น ไม่ว่าจะเป็น The Lion King, Aladdin, Pocahontas, Mulan, Hercules ฯลฯ หลังจากที่ก่อนหน้านี้ ทางดิสนีย์หยุดผลิตการ์ตูนเรื่องใหม่ ๆ ไปพักใหญ่ และเพิ่งกลับมาผลิตอีกครั้งก่อนหน้านั้นไม่นาน จึงไม่น่าแปลกใจว่า ในวาระปีอันสำคัญยิ่งสำหรับ วอลท์ ดิสนีย์ นี้ ทำไม Beauty and The Beast คือภาพยนตร์ที่ได้รับเลือกให้เป็นหัวหอกของงานเฉลิมฉลองอันยิ่งใหญ่ ที่จะทยอยหนุนเนื่องเรื่อยไปนับจากนี้ เรื่องราวของ Beauty and The Beast มีที่มาจากเรื่องเล่าอันเป็นตำนานเก่าแก่ มาตั้งแต่ครั้งสมัยกรีกโบราณ แต่มาได้รับความนิยมมากเมื่อมาปรากฏในหนังสือของ มาดาม เลอร์ ปรินซ์ เดอ โบมองค์ และ มาดาม กาบรีแอลล์ ดี วีลเนิฟ สองนักเขียนหญิงชาวฝรั่งเศส ในช่วงศตวรรษที่ 18 จนกระทั่งถูกดัดแปลงเป็นภาพยนตร์ครั้งแรก จากฝีมือของผู้กำกับชาวฝรั่งเศส ฌอง ค็อตโต ในปี 1946 ในชื่อเรื่อง La Belle et la Bete เรื่องอยู่ในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 ณ หมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง เบลล์ หญิงสาวที่มีโลกส่วนตัว อยู่ในจิตนาการ จากการเป็นคนชอบอ่านหนังสือ จนชาวบ้านร้านตลาดต่างมองว่าเธอเป็นคนประหลาด ชอบทำตัวไม่เหมือนคนปกติอื่น ๆ วันหนึ่งพ่อของเธอซึ่งเป็นนักประดิษฐ์สติเฟื่อง เกิดพลัดหลงป่าเข้าไปยังเขตปราสาทของเจ้าชายอสูร ในอดีต เจ้าชายอสูรเป็นชายรูปงาม แต่ได้ต้องมนต์สาป เพราะเขาเป็นคนที่ยึดติดกับรูปกายภายนอก จนมองข้ามความงดงามของมนุษย์ที่ซ่อนเร้นอยู่ภายใน ซึ่งหากว่าเขาไม่พบกับรักแท้จากหญิงสาวที่มองข้ามรูปกายอันอัปลักษณ์ของเขา ก่อนกุหลาบวิเศษกลีบสุดท้ายจะโรยรา เขาจะต้องมีรูปกายอัปลักษณ์เยี่ยงอสูรไปจวบจนชั่วชีวิต เมื่อเบลล์พบว่าผู้เป็นพ่อหายสาบสูญไป เธอจึงออกตามหาจนกระทั่งไปพบพ่อของเธอถูกอสูรคุมขังไว้ในประสาท เธอขอต่อรองให้ปล่อยตัวพ่อของเธอไป โดยแลกกับการที่เธอจะยอมถูกคุมขังแทน เมื่อเธอต้องใช้ชีวิตในปราสาทของอสูรยิ่งนานวัน เธอก็กลับพบน้ำใจและความงามอันประเสริฐ ซึ่งซุกซ่อนอยู่ภายในร่างอัปลักษณ์ของเจ้าชายอสูร ความรักของคนทั้งคู่เริ่มก่อตัวขึ้นทีละน้อย แต่แล้วเรื่องซึ่งทำท่าจะจบลงด้วยดีก็ต้องกลับกลาย เมื่อ แกสตองค์ ชายหนุ่มรูปงามซึ่งหลงรัก เบลล์อยู่ เกิดความริษยาจึงคิดวางแผนชั่วที่จะกำจัดเจ้าชายอสูร และชิงเอาตัวเบลล์มาครอบครองเป็นสมบัติแต่เพียงผู้เดียว ฉากการต่อสู้อันเป็นไคลแมกซ์ตอนท้ายเรื่อง จึงกลายเป็นการต่อสู้กันของเจ้าชายอสูรจิตใจงดงาม กับแกสตองค์ เจ้าหนุ่มรูปงามแต่จิตใจชั่วช้า ซึ่งสำหรับแฟน ๆ การ์ตูนของ วอลท์ ดิสนีย์ คงเดากันได้ไม่ยากว่าตอนจบสุดท้ายแล้ว ฝ่ายใดจะเป็นผู้ชนะ

สโนว์ไวท์กับคนแคระทั้งเจ็ด

สโนไวท์

                                 




                   




เนื้อเรื่องย่อ

กาลครั้งหนึ่งในดินแดนสุดมหัศจรรย์ ยังมีองค์หญิงน้อยแสนงามผู้มีผมดำดุจไม้มะเกลือ ริมฝีปากแดงดั่งกุหลาบและมีผิวขาวผ่องดังหิมะ เธอคือสโนไวท์ ผู้ที่รู้จักเธอล้วนรักเธอเว้นแต่ราชินีแม่เลี้ยงใจร้ายผู้ริษยาในความงามของเธอสโนไวท์อาศัยอยู่ในดินแดนมหัศจรรย์ที่มีน้ำตกเจ็ดชั้นและภูเขาอัญมณีเจ็ดลูกที่ภายในมีอัญมณีเลอค่ามากมาย ภูเขาที่อยู่ห่างไกลที่สุดเป็นที่ตั้งของปราสาทที่สโนไวท์เติบโตมาภายใต้อำนาจของราชินี

ถึงแม้ว่าความปรารถนาที่จะมีรักแสนหวานของเธอจะดูเป็นไปไม่ได้แต่ความรักก็สามารถหาทางของมันได้เสมอแม้ว่าเสื้อผ้าที่ขาดรุ่งริ่งก็ยังไม่สามารถห้ามให้เจ้าชายหลงรักสโนไวท์ได้

ราชินีเกรงว่าสักวันสโนไวท์จะเติบโตและงดงามกว่าพระนาง ด้วยเหตุนี้พระนางจึงใช้ให้สโนไวท์ทำงานหนักดั่งทาส และเมื่อกระจกวิเศษเผยแก่ราชินีว่าสโนไวท์งดงามกว่าพระนาง ชีวิตของสโนไวท์ก็ตกอยู่ในอันตราย จนกระทั่งเธอได้พบเพื่อนตัวเล็กๆทั้งเจ็ดคนที่ช่วยเหลือเธอไว้

สโนไวท์วิ่งหนีใปในป่ามืด ดูเหมือนว่าต้นไม้เกิดมีชีวิตและพยายามจะฉุดรั้งสโนไวท์เอาไว้ เธอเหนื่อยล่าและหวาดกลัวจนกระทั่งหมดแรงและล้มลงกลางป่า แล้วสิ่งที่ทำให้เธอมีชีวิตชีวาอีกครั้งก็คือเสียงเพลงและรอยยิ้ม

ระหว่างที่สโนไวท์กำลังทำกูซเบอร์รี่พายของโปรดของเหล่าคนแคระ แม่ค้าเร่ก็เข้ามาคะยั้นคะยอเธอให้ทำแอปเปิ้ลพายด้วยลูกแอปเปิ้ลสีแดงสดในมือนาง และเมื่อสโนไวท์อธิษฐานต่อแอปเปิ้ลเธอกัดมันและสลบลงไปนอนกองกับพื้นทันที!

สโนไวท์ลืมตาตื่นขึ้นพร้อมกับเห็นเจ้าชายรูปงามและเหล่าคนแคระรายล้อม เจ้าชายพาเธอขี่ม้าไปที่ปราสาทของเขาและทั้งคู่ก็อย่ด้วยกันอย่างมีความสุขตลอดกาล

                                         
               

                  
 
                   

ซินเดอเรล่า

                         
                       

                                              

  ซินเดอเรลลา (Cinderella) ได้รับความนิยมเป็นอย่างสูงทั่วทั้งโลก มีการดัดแปลงเป็นรูปแบบต่างๆ มากมายกว่าพันครั้ง ตำนานซินเดอเรลลา
ทั่วทั้งโลกมีชื่อของตัวเอกแตกต่างกันออกไป
      ทว่าฉบับที่มีชื่อเสียงที่สุดเป็นของนักเขียนชาวฝรั่งเศสชื่อ ชาร์ลส แปร์โรลต์ (Charles Perrault) ในปี ค.ศ. 1697 ซึ่งอิงมาจากวรรณกรรมของ จิอัมบัตติสตา เบซิล เรื่อง La Gatta Cenerentola ในปี ค.ศ. 1634 ในเรื่องนี้ตัวเอกมีชื่อว่า เอลลา (Ella) แต่แม่เลี้ยงกับพี่สาวใจร้ายของเธอพากันเรียกเธอว่า ซินเดอเรลลา (Cinderella) อันหมายถึง "เอลลาผู้มอมแมม"
      ซินเดอเรลลาในวัฒนธรรมยุคใหม่โด่งดังที่สุดด้วยฝีมือการดัดแปลงเป็นภาพยนตร์การ์ตูนของวอลท์ ดิสนีย์ ในปี ค.ศ. 1950

คุณค่าและความนิยม 
      แม้โครงเรื่องเทพนิยายของซินเดอเรลลาจะปรากฏในวัฒนธรรมต่างๆ ทั่วโลกในชื่อต่างๆ กัน แต่ฉบับที่โด่งดังที่สุด คือ ฉบับของชาร์ลส์ แปร์โรลต์ซึ่งเป็นผู้ตั้งชื่อ "ซินเดอเรลลา" ขึ้นด้วย ซินเดอเรลล่าได้ตีพิมพ์พร้อมกับเทพนิยายเรื่องอื่นๆ ของแปร์โรลด์ในปี ค.ศ. 1697 หลังจากนั้นก็ได้แพร่หลายและมี
การแปลไปเป็นภาษาอื่นๆ มาก โดยเฉพาะเรื่องซินเดอเรลลาถือเป็นเทพนิยายที่มีการนำไปทำซ้ำมากที่สุด นักแปลผู้มีชื่อเสียงผู้หนึ่ง คือ แองเจล่า คาร์เตอร์ ผู้ได้รับสมญาว่า "เจ้าแม่แห่งเทพนิยาย" ได้แปลผลงานของแปร์โรลด์ไว้มากมายหลายเรื่อง 
      ซินเดอเรลลานับเป็นผู้บุกเบิก เรื่องราวของสตรีในเทพนิยายและพลิกแนวคิดเกี่ยวกับบทบาทของสตรีในวรรณกรรม รวมถึง "คุณค่า" ของสตรีซึ่งต้องมีกำเนิดมาจาก "ความดีงาม" ของเธอ แม้ว่าในตอนท้ายความสุขสบายในชีวิตของสตรียังคงต้องขึ้นอยู่กับฝ่ายชายอยู่ดี (คือการได้แต่งงานกับเจ้าชาย)

เนื้อเรื่องย่อ

ซินเดอเรลล่าเดิมมีชื่อว่า เอลล่า (Ella) เป็นบุตรสาวของเศรษฐีผู้มั่งมี มารดาของเธอเสียชีวิตตั้งแต่เธอยังเล็ก เป็นเหตุให้บิดาของเอลล่าจำใจแต่งงานใหม่กับมาดามผู้หนึ่งซึ่งเป็นหม้ายและมีลูกสาวติดมาสองคนเพราะอยากให้เอลล่ามีแม่ ไม่นานนักหลังจากนั้น เศรษฐีผู้เป็นบิดาก็เสียชีวิต ทำให้ธาตุแท้ของแม่เลี้ยงปรากฏขึ้น นางกับลูกสาวใช้งานเอลล่าราวกับเป็นสาวใช้ และใช้จ่ายทรัพย์ที่เป็นของเอลล่าอย่างฟุ่มเฟือย ที่ร้ายกว่านั้น ทั้งสามยังเปลี่ยนชื่อของเอลล่า เป็น ซินเดอเรลล่า ที่แปลว่า สาวน้อยในเถ้าถ่าน เพราะพวกนางใช้งานเอลล่าจนเสื้อผ้าขาดปุปะมอมแมมไปทั้งตัวนั่นเอง
ซินเดอเรลล่ายอมทนลำบากทำงานเรื่อยมาจนกระทั่งวันหนึ่ง มีจดหมายเรียนเชิญหญิงสาวทั่วอาณาจักรให้มาที่พระราชวังเพื่อร่วมงานเต้นรำ แต่ความหมายที่แท้จริงก็คือ พระราชา ต้องการหาคู่ครองให้กับเจ้าชายซึ่งเป็นพระโอรสองค์เดียว จึงใช้งานเต้นรำบังหน้า เมื่อรู้ข่าว ลูกสาวทั้งสองต่างพากันดีใจที่บางทีตนอาจมีโอกาสได้เต้นรำและได้แต่งงานกับเจ้าชายก็เป็นไปได้ เช่นกันกับซินเดอเรลล่า เพราะเธอใฝ่ฝันมาตลอดเวลาว่าจะได้เต้นรำในฟลอร์ที่งดงามและเป็นอิสระจากงานบ้านอันล้นมือเหล่านี้ แต่แน่นอน เมื่อเด็กสาวขอไป แม่เลี้ยงใจร้ายจึงกลั่นแกล้งต่างๆ นานาจนซินเดอเรลล่าไม่มีชุดใส่ไปงานเต้นรำ
ซินเดอเรลล่าเสียใจมาก จึงหนีไปร้องไห้อยู่คนเดียว ทันใดนั้นนางฟ้าแม่ทูนหัวของซินเดอเรลล่าก็ปรากฏตัวขึ้นและบันดาลชุดที่สวยงามที่สุดให้ซินเดอเรลลา พร้อมกับบอกให้เด็กสาวไปงานเต้นรำ แต่มีข้อแม้ว่าจะต้องกลับมาก่อนเที่ยงคืน ไม่เช่นนั้นเวทมนตร์จะเสื่อมลงไปในทันที
ซินเดอเรลล่าได้ทำตามความฝัน แต่ที่ยิ่งกว่านั้นคือ คู่เต้นรำที่เธอก็ไม่ทราบว่าเป็นใครนั้นคือเจ้าชายนั่นเอง ทั้งสองตกหลุมรักกันทั้งที่ยังไม่รู้ชื่อเสียงเรียงนามของอีกฝ่าย แต่เมื่อถึงเวลาเที่ยงคืน ซินเดอเรลล่าก็รีบหนีไปโดยลืมรองเท้าแก้วเอาไว้ เจ้าชายเก็บรองเท้าไว้ได้จึงประกาศว่าจะทรงแต่งงานกับหญิงสาวที่สวมรองเท้าแก้วนี้ได้เท่านั้น
เสนาบดีได้นำรองเท้าแก้วไปตามบ้านต่างๆ เพื่อให้หญิงสาวทั่วอาณาจักรได้ลอง จนมาถึงบ้านแม่เลี้ยง เมื่อลูกสาวทั้งสองลองครบแล้ว นางก็โกหกว่าไม่มีหญิงสาวในบ้านอีก พร้อมทำลายรองเท้าแก้วจนแตกละเอียด ทุกคนต่างหมดหวังว่าจะไม่สามารถหาหญิงปริศนาของเจ้าชายพบ แต่สุดท้าย ซินเดอเรลล่าก็หยิบรองเท้าแก้วอีกข้างที่เก็บไว้ขึ้นมาและสวมให้กับเหล่าเสนาได้ดู ทำให้ซินเดอเรลล่าได้แต่งงานกับเจ้าชาย และมีความสุขตราบนานเท่านาน
(ข้อคิดในนิทาน: นารีมีรูปเป็นทรัพย์ แต่ความเมตตากรุณาเป็นสมบัติอันประมาณค่ามิได้ หากปราศจากความเมตตา ย่อมไม่มีสิ่งใดเป็นไปได้ ผู้มีความเมตตาย่อมสามารถทำได้ทุกสิ่ง)

                

เจ้าหญิงผมยาว

                       ราพันเซล

                                  

                     

ประวัติราพันเซล

ราพันเซล (เยอรมัน: Rapunzel) คือเทพนิยายเยอรมัน ได้ถูกเก็บรวบรวมโดยพี่น้องตระกูลกริมม์ ลงพิมพ์ครั้งแรกในปี พ.ศ.2355 ราพันเซลเป็นหนึ่งในเทพนิยายที่มีชื่อเสียง และเนื่อเรื่องได้ถูกการนำไปใช้ในการแสดงโดยนักวาดการ์ตูน และนักแสดงตลกมากมาย

กอเธลลักพาตัวราพันเซลไปซ่อนไว้ในหอคอยสูงกลางป่า แล้วเลี้ยงดูประดุจบุตรในอุทร เพื่อใช้ผมของราพันเซลช่วยให้นางคงความเยาว์วัยและสวยสด นางทราบดีว่า ถ้าตัดผมของราพันเซลออก ผมนั้นจะเสื่อมสรรพคุณ ดังนั้น นางจึงปล่อยให้เกศาของราพันเซลยาวโดยมิได้ตัดเลย และมิให้ราพันเซลออกนอกหอคอยเลย ทั้งนี้ ทุก ๆ ปี ในวันคล้ายวันประสูติของราพันเซล พระราชาและราษฎรของพระองค์จะปล่อย โคมลอยนับแสนดวงขึ้นสู่ฟ้า พวกเขาหวังว่าโคมลอยจะนำพาพระธิดาของพวกเขากลับมาอีกครั้ง เช้าวันหนึ่งเมื่อกอเธลกลับมา ราพันเซลขอให้นางไปเก็บเปลือกหอยมาให้เป็นของขวัญวันเกิดกอเธลยอมใช้เวลา เดินทางสามวันไปเอาของขวัญมาให้ ระหว่างนั้น ราพันเซลตกลงกับยูจีนว่า ให้พาเธอออกไปนอกหอคอย เพื่อไปชมดูเหล่าโคมลอย ที่เธอเข้าใจว่าเป็น "หมู่ดาว"ระหว่างเดินทาง กอเธลพบม้าแม็กซิมัสที่ไม่มีคนขี่ และเกิดกังวลขึ้นมาว่าจะมีคนไปพบราพันเซลขึ้น เธอรีบกลีบไปยังหอคอย แต่พบว่าราพันเซลไม่อยู่แล้ว ฟลินพาราพัลเซลหนีไปได้ พอไม่นานราพัลเซลก็ถูกกอเธลจับตัวไปเมื่อฟลินมาถึงหอคอย กอเธลแทงเขาจากข้างหลัง ก่อนราพันเซลจะได้ช่วยฟลิน ฟลินคว้าเศษกระจกมาตัดผมของราพันเซล เกศาของราพันเซลจึงเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลเข้มและสูญเสียสรรพคุณไป กอเธลบันดาลโทสะและร่างกายนางก็เปลี่ยนกลับสู่ความชราอย่างรวดเร็ว จนนางมิอาจยอมรับเงาของตนในกระจกได้ และใช้ผ้าคลุมปิดหน้าตนเองไว้ ด้วยความโกรธและตระหนก นางสะดุดพุ่งออกจากประตูหอคอย ดิ่งลงสู่พื้นเบื้องล่าง ร่างกายของนางก็ร่วงโรยขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนนางจะปะทะกับพื้นแล้วป่นเป็นเถ้ากระดูกไป ยูจีนค่อย ๆ ตายลงในอ้อมแขนของราพันเซล ด้วยความเสียใจ ราพันเซลร้องไห้และร้องเพลงมนต์ หยาดน้ำตาของเธอหยดลงบนแก้มของยูจีนและยังให้เขาฟื้นจากความตายอีกครั้ง

                         

              รูปภาพเกี่ยวกับราพันเซล


                       


                    



                      



                     

โซเฟียที่หนึ่ง

                                                                                             

                                           โซเฟียที่หนึ่ง
                                     
                            
                                                                           
เรื่องย่อ Sofia The First  Ready To Be A Princess โซเฟียที่หนึ่ง เตรียมพร้อมเป็นเจ้าหญิง
เจ้าหญิงน้อยฝึกหัดของคุณกลับมาอีกครั้ง พร้อมกับเสียงเพลงที่แสนไพเราะ ความสง่างามและเวทมนตร์แสนสนุก มาเตรียมพร้อมที่จะสนุกสนานไปกับโซเฟียที่หนึ่งกันเถอะ!
การได้เป็นเจ้าหญิงในชั่วข้ามคืนเป็นสิ่งที่เด็ก ๆ ทุกคนใฝ่ฝัน และโซเฟียก็กระตือรือร้นที่จะพิสูจน์ว่าเธอสามารถที่จะเป็นเจ้าหญิงที่แท้จริง มาเยี่ยมเยือนคณะละครสัตว์ที่น่าหลงไหล พบกับมังกรเลี้ยงและทะยานข้ามทะเลทรายสุดขอบฟ้าไปกับโซเฟียและแอมเบอร์บนพรมวิเศษ แต่เมื่อพวกเขาบินสูงขึ้นไปจนออกนอกเส้นทาง จึงเป็นหน้าที่ขององค์หญิงจัสมิน แขกรับเชิญ ผู้มาช่วยเหลือและให้คำแนะนำในการลองสิ่งใหม่ ๆ สร้างความเข้มแข็ง และความเชื่อมั่นในตัวเอง จุดประกายไปกับบทเพลงสุดพิเศษ ตัวละครที่คุณจะไม่มีวันลืม และความตื่นเต้นมากมาย Sofia The First : Ready To Be A Princess เปิดโอกาสให้คุณได้พบกับโลกใบใหม่ที่มีแต่มิตรภาพ การช่วยเหลือซึ่งกันและกัน และเป็นคนดีที่สุดเท่าที่คุณจะเป็นได้          
                                                                           
            

                   
                       
               

ทิงเกอร์เบลล์

  

                                                         ทิงเกอร์เบลล์ 


                                                                     

เมื่อพูดถึง ทิงเกอร์เบลล์ หลายๆคนจะนึกเด็กผู้หญิงแฟรี่ตัวเล็กๆใส่ชุดกระโปรงสีเขียว ที่จอมแก่น และเป็นมิตร แต่หารู้ไม่ว่ามันมีความหมายที่ดีๆและลึกซึ้งซ่อนอยู่  จากการ์ตูนแอนิเมชั่นของ walt disney เรื่อง Peter Pan จะทำให้หลายๆคนได้รู้ว่าปีเตอร์แพนกับทิงเกอร์เบลล์เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน และทิงเกอร์เบลล์ยอมกินยาพิษเพื่อช่วยชีวิตปีเตอร์แพนถึงแม้ตัวเองจะมีชีวิตสั้น และไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นทิงเกอร์เบลล์ก็จะอยู่เคียงข้างปีเตอร์แพนเสมอ.. นั่นแสดงถึงความเสียสละ และ จริงใจ หลายๆคนอาจจะเชียร์ให้คู่นี้สมหวัง (เราคนนึง :3 ) ตอนสุดท้ายได้รักกันและผจญภัยอย่างมีความสุข สนุกสนานไปด้วยกันอีกหลายๆครั้งและตลอดไป แต่ยังไงสักวันหนึ่งก็ตาม ปีเตอร์แพนก็จะตามหาเวนดี้ของเขาจนเจอ และจะใช้ชีวิตด้วยกันอย่างมีความสุข ส่วนทิงเกอร์เบลล์นั้นได้แต่คอยดูทั้งคู่รักกันอยู่ห่างๆ โดยไม่สามารถเข้าไปยุ่งเกี่ยวได้ ส่วนในการ์ตูนแอนิเมชั่นเรื่อง Tinkerbell ตอนต่างๆจะทำแสดงให้เห็นถึงความ กล้าหาญ เสียสละ จริงใจ รักเพื่อน เป็นมิตร ของนางฟ้าตัวน้อยๆคนนี้ :)
ซึ่งเปรียบเสมือนกับเหล่าศิลปินและเหล่าแฟนคลับ (เกี่ยว?) ที่คอยรัก สนับสนุน ดูแลอยู่ห่างๆ ซึ่งไม่สามารถไปกำหนดชีวิตของเหล่าศิลปินที่พวกเขารักได้
                                                                                     
                                                                       

                                                                                           

ราชินีหิมะ

                                               เอลซ่า
                           
                  

       
                มารู้จักกันนนนนนนนนนนนนนนน

                                             

บุคลิกภาพ

ในฐานะราชินี เอลซ่าวางตัวนิ่ง สงบ ดู่สง่างาม สมเป็นเชื้อพระวงศ์ ในวัยเด็ก เธอให้ความใส่ใจอันนาเป็นอย่างมาก แม้จะวางตัวเป็นผู้ใหญ่ แต่ก็เป็นเด็กที่ค่อนข้างร่าเริง อย่างไรก็ดีเมื่อพลังของเธอเกือบจะเป็นต้นเหตุให้น้องสาวเธอตาย เอลซ่าก็มีชีวิตอยู่ด้วยความหวาดกลัว กังวลว่า อำนาจพิเศษจะเพิ่มพูนจนเกินจะรับมือได้ ดังนั้นเอลซ่าจึงต้องการแยกตัวจากทุกคนที่เธอรัก รวมทั้งอันนา ด้วยความกลัวว่าพลังของเธอจะทำร้ายคนอื่น เธอเลือกที่จะเก็บงำความลับเรื่องของเธอไว้กับตนเองโดยไม่บอกคนอื่น อย่างไรก็ดี อารมณ์ของเธอเป็นต้นเหตุของการปลดปล่อยพลังน้ำแข็งและพายุทำลายล้าง

ด้วยความกดดันดังกล่าว เอลซ่าจึงอ่อนไหวต่อความรู้สึกและพฤติกรรมของคนอื่น เธอรู้สึกว่า เธอต้องอยู่ให้ห่างไกลจากคนอื่นให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เพื่อที่จะทำให้คนอื่นปลอดภัย ด้วยความรู้สึกนี้ เธอจึงคิดว่าเธอไม่สามารถจะปกครองอาณาจักรได้เนื่องจากจุดอ่อนของเธอ ซึ่งนี่เป็นสาเหตุโดยตรงที่เธอตัดขาดการสื่อสารกับอันนา เนื่องจากเธอเกรงว่าอาจจะไม่สามารถควบพลังได้ หากโดนกระตุ้นจากอันนา ด้วยเหตุที่อันนาถูกลบล้างความทรงจำ เพื่อลบล้างคำสาปที่เอลซ่าปล่อยพลังใส่เธอตอนเด็กโดยไม่ตั้งใจ เธอจึงมีความยากลำบากที่จะพูดคุยกับอันนาในช่วงที่เธอโดดเดี่ยวตนเอง เธอยังคิดไปเองว่า เธอนั้นไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของ แอเรนเดลล์ เนื่องจากเธอมองว่าตนเองมีพลังแห่งการทำลาย

ถึงแม้ว่าเธอจะพยายามหลบหน้าอันนาตลอดชีวิตของเธอ เธอยังมีช่วงที่อยากจะพูดคุยกับอันนา เช่น ตอนให้อันนาไปเต้นรำกับ Duke of Weselton แทนตนเอง แสดงให้เห็นถึงอีกด้านหนึ่งของเธอที่ดูขี้เล่นและซุกซน

ท่ามกลางความหวาดกลัว แต่เอลซ่าก็แสดงให้เห็นถึงความใส่ใจของเธอต่อครอบครัว และอาณาจักรของเธอ ดังจะเห็นได้ว่า เธอพยายามหลบหนีออกจากอาณาจักรของเธอมาอยู่อย่างโดดเดี่ยว เพื่อไม่ให้เป็นอันตรายต่อเมืองของเธอ แต่กระนั้นก็ตาม เธอแสดงให้เห็นถึงความกลัว เมื่อเธอตระหนักว่า เธอได้สร้างฤดูหนาวนิรันดร์กาลขึ้นมาที่อาณาจักรของเธอ ซึ่ง เอลซ่าเองก็ไม่อาจเผชิญหน้ากับสิ่งที่เธอสร้างขึ้นมาได้ เนื่องจากเธอเชื่อว่าเธอสามารถสร้างฤดูหนาวได้ แต่ไม่สามารถลบล้างมันได้

อย่างไรก็ดี เมื่อเนรเทศตนเองออกมาแล้ว เธอแสดงให้เห็นถึงอีกด้านหนึ่งของเธอที่ต้องการเป็นอิสระ โดยไม่มีความกดดันหรือความกลัวที่จะทำร้ายคนอื่น เธอแสดงถึงความแข็งแกร่ง ด้วยบรรยากาศอันอลังการโดยรอบ และด้วยจิตสำนึกอย่างแรงกล้าของอิสรภาพ เธอจึงมีความมั่นใจอย่างยิ่งถึงพลังของเธอ ขณะนั้นเธอไม่กังวลและไม่เกรงกลัวอีกต่อไปแล้วที่จะกักเก็บพลังของเธอ ในเวลานั้น เอลซ่าได้พิสูจน์ว่า เธอเป็นผู้หญิงที่มีความกล้าที่จะออกถอยห่างจากจากชะตาที่ลิขิตทางเดินไว้ให้เธอ ด้วยการสละตำแหน่งราชินีแห่ง แอเรนเดลล์ แลกกับอิสรภาพที่เธอลิขิตเอง

                           

                       

                                                                                    

มิกกี้เมาส์จุ๊บๆ

                                          

                                                           มิกกี้เมาส์

ชื่อ MICKEY MOUSE (อังกฤษ: Mickey Mouse) เป็นตัวละครการ์ตูนที่ครองใจเด็กๆทั่วโลก มีลักษณะเป็นหนูสีดำ สวมกางเกงเอี๊ยมสีแดง ถือกำเนิดขึ้นเมื่อวันที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2471 โดยวอลต์ ดิสนีย์ และอับ ไอเวิร์กส ให้เสียงโดยวอลต์ ดิสนีย์

จุดกำเนิดของมิกกี้ เมาส์ เกิดขึ้นขณะที่วอลต์ ดิสนีย์ นั่งอยู่บนรถไฟระหว่างทางมุ่งสู่ลอสแอนเจลิส เขาลงมือสเก็ตช์ภาพคาแรกเตอร์หนูเล็ก ๆ สวมกางเกงสีแดง ขึ้นมา โดยมีอับ ไอเวิร์กส ออกแบบรูปร่างลักษณะ การ์ตูนเสียงเรื่องแรก "เรือกลไฟวิลลี่" (Steamboat Willie)[1] เข้าฉายครั้งแรกที่ มอสส์โคโลนี่เธียเตอร์[2] โดยทางนิวยอร์กไทม์เขียนไว้ว่า "เป็นผลงานที่มีความคิดสร้างสรรค์เยี่ยมยอดและสนุก"

บุคลิกของมิกกี้ เมาส์ คือ มองโลกในแง่ดี มีความกระตือรือร้น ถ่อมตัวและเรียบง่าย ซื่อสัตย์ ชอบร้องอุทาน "Gosh" หรือบางครั้งก็ "Oh boy!", "Aw-Gee" ,"Uh-Oh!" ชอบอ่าน Newsweek, time, Life, National Geographic, Good Housekeeping มีหวานใจชื่อว่ามินนี่เมาส์ซึ่งเป็นตัวการ์ตูนที่ครองใจเด็กๆทั่วโลกเช่นกัน นอกจากนี้มิกกี้เมาส์ยังมีสุนัขสีน้ำตาลแสนรัก ชื่อว่า พลูโตที่เป็นสุนัขที่ซื่อสัตย์ ฉลาดและแสนรู้